Zes keer per jaar komt een groot deel van de accountmanagers van de Dienst Jeugd, Onderwijs en Samenleving bijeen voor een intervisiesessie onder leiding van Huib. 

Dat doen we al zo'n drie jaar. In die tijd is een groep ontstaan die zich kwetsbaar opstelt en open is naar elkaar - niet in de minste plaats door de veilige sfeer die Huib creëert.

Confronterend is hij daarnaast ook: hij vraagt dóór, weet wanneer je iets sociaal wenselijks zegt en prikt daar doorheen. Zonder te beschadigen: na afloop belt hij soms om te vragen of het goed gaat. Vaak brengen één of twee deelnemers een case in waar de rest zijn analyse op geeft. Dat individuele geval trekken we vervolgens breder zodat iedereen er wat aan heeft. Maar wel met aandacht voor onze individuele leerpunten, die Huib na al die tijd goed van ons kent. Bij onze laatste case lukte het een deelnemer die juist moeite heeft los te komen van de inhoud de stap te maken naar een meer generalistische, procesgerichte aanpak. Daar staat Huib dan even bij stil. Andersom kennen wij zijn stokpaardjes natuurlijk ook. Waarom doet de ander wat hij doet? Omdat Huib daar zo op hamert, heeft die manier van denken de tijd bij ons in te slijten en komen we tot verfrissende inzichten die patstellingen doorbreken. Hij geeft ons een tool, en dat werkt.